South Oxhey Baptist Church

Vanaf het moment dat we verhuisden zijn op zoek gegaan naar een kerk, een tijdelijk geestelijk thuis. We hebben een er een aantal bezocht, zoals St. Andrew's Chorleywood, Soul Survivor Watford, Holy Trinity Brompton in Central London en een Anglicaanse kerk in Northwood. Overal werden we van harte welkom geheten, een warme ontvangst! Maar toen moesten we kiezen… Omdat we aangewezen zijn op onze fiets of het openbaar vervoer werd onze keuze wel een beetje beperkt! Uiteindelijk zijn we bij de plaatselijke baptistengemeente uitgekomen, op 8 minuten lopen van ons huis. Heel prettig om bij een lokale geloofsgemeenschap aan te haken zodat je elkaar ook los van de zondagse bijeenkomsten kunt tegenkomen en zo nodig kunt bijstaan.



Nou, dat bijstaan, daar zijn ze goed in in de South Oxhey Baptist Church. Via Barts ouders zijn we in contact gekomen met Els, die ook in South Oxhey woont. Zij heeft al voor onze komst enorm hard voor ons geploeterd. Het is haar gelukt een huis voor ons te vinden en toen het huis ongemeubileerd bleek heeft ze iedereen die ze kende gemobiliseerd om gezamenlijk ons huis in te richten. Zo hebben wij nu een compleet bij elkaar geleend huishouden! We dachten dat Els 'one of a kind' was, en dat is ze natuurlijk ook (!), maar de andere gemeenteleden zijn minstens net zo hartelijk! Vanaf het eerste moment dat we er een dienst bijwoonden, bleek duidelijk dat de gemeente een groot hart heeft voor de buurt en ook voor bezoekers. Een van hun doelen is om verwelkomend te zijn. Wij vinden dat ze dat al heel erg zijn, maar toch wordt er nog geregeld aan herinnerd, bijvoorbeeld door te vragen de voorste rijen van de zaal eerst te vullen, zodat nieuwe mensen een beetje veilig achteraan kunnen gaan zitten.

Ze hebben, ook al is het een wat kleinere gemeente met ongeveer 70 leden, veel activiteiten, en vaak gericht op mensen die niet elke zondag naar de kerk gaan. Zo was er een Quiz-night, een avond met een talentenjacht en een 'line-dance' avond (die hebben wij overgeslagen :-). 


Zo'n beetje vanaf het begin zijn we gevraagd te helpen bij de muziek in de kerk. We bouwen leuke contacten met de muzikanten op. Bart heeft een keer een 'guitar-night' gehouden en Ineke heeft met een paar tieners die viool en klarinet spelen tweede stemmen geschreven (bijvoorbeeld voor de Carols by Candlelight service - donkere foto). Verder staan we 1x per 2-3 weken op het rooster. Dus we vervelen ons niet en leren snel veel mensen kennen.

Douwe en Tineke op bezoek!

Van maandag tot en met donderdag zijn Barts ouders ons komen opzoeken. Het was erg leuk om hen onze leefomgeving te kunnen laten zien. Zo hebben we ze op onze school rondgeleid, zijn ze een paar keer bij ons komen eten en logeerden ze bij een B&B in Northwood (tot volle tevredenheid gelukkig!), vlakbij de metro en vlakbij onze school.



Maandagavond was het tijd voor een verlate Sinterklaas. Hoewel wij de kerstboom al hebben staan, rook het huis naar zelf afgebakken gevulde speculaastaart! Verder hadden we pepernoten, kruidnoten, chocoladekruidnoten, taaitaai en chocoladeletters in overvloed. Zelfs nu nog een heel voorraadje. Een gezellig avondje met gedichten, cadeautjes en lekkernijen. Vooral de ballade op het boterbakje was een hit.

Op dinsdag zijn we Londen in gegaan. Rond geslenterd op Trafalgar Square, Covent Garden en Oxford Street. Na een hapje eten hebben we nog wat carols beluisterd op Trafalgar Square, onder de grote kerstboom die elk jaar door Noorwegen wordt geschonken als dank voor de hulp in de Tweede Wereldoorlog!


En toen was het tijd voor… Les Miserables! Een prachtige musical, mooi verhaal, spectaculaire scènes. Musicals in Londen: echt een aanrader!

Op donderdag zijn ze weer naar huis gegaan en inmiddels veilig aangekomen. De terugreis zullen ze zich denk ik nog lang herinneren… 

Buren

Op de dag dat we verhuisden liep er een buurman langs die z'n honden uitliet. Hij begroette ons vriendelijk en maakte een praatje. Dit klinkt als een onopvallende gebeurtenis, maar het zou het begin zijn van een leuk contact.


Enkele dagen later waren we op school voor de introductieweek. Wie schetst mijn verbazing als ik daar mijn buurman zie lopen! Blijkt hij Theology & Counseling te studeren! Dat was wel heel toevallig.

We spraken af elkaar een keer 'over coffee' te ontmoeten, een vrij algemene afspraak waar, als we anderen moeten geloven, niet altijd een vervolg op komt. Maar eind oktober hebben we een keer bij hen gegeten en dat was verrassend gezellig. Een paar weken later zijn ze bij ons geweest. Hebben we boerenkool met worst voor ze gekookt. Vonden ze nog lekker ook. 

Natuurlijk hebben we wat nationale gewoontes uitgewisseld. Dat was een kleurrijk gesprek. Zij: Amerikaanse, hij: Engelsman en wij: Nederlanders. Gisteren hebben ze ons voor 'Sinterklaas' meegenomen naar St. Albans, een plaatsje in de buurt, zodat onze 'Nederlandse Kerst' niet onopgemerkt voorbij zou gaan.  

Sneeuw!

Zaterdag hadden we al een klein laagje, maar dat was gauw weer weg helaas. Gisteren was de drukste avondspits in Nederland ooit, maar hier was tot onze teleurstelling geen sneeuwvlokje te bekennen… Wel was het aardig koud, waardoor de versnellingen van m'n fiets waren vastgevroren!

Vanochtend werden we tot onze grote vreugde wakker in een wit landschap. Gelukkig waren m'n versnellingen weer ontdooid en konden we voorzichtig naar school glibberen. Vooral heuvelafwaarts is een avontuur! En natuurlijk als je een stoepje op moet om een file te ontwijken. Dat zorgde voor enkele spannende momenten…

Onze medestudenten beschouwen ons als helden dat we nog steeds op de fiets komen, wij vinden het, als nuchtere Hollanders, niet meer dan normaal!

Pakjes en pakketjes

In deze maand van donkere avonden, zwarte Pieten, Sinterklazen en Pakjesavond in het verschiet vond ik dit wel een passende titel!


Twee weken geleden werden we verrast met twee pakketjes uit Nederland! Het ene bevatte onder andere dropjes, het andere pepernoten, speculaas en chocoladeletters. Heerlijk!


Het is grappig om te merken dat we, hoewel niet erg chauvinistisch, toch dingen uit Nederland gaan missen. Zonder al te diep op ons gevoelsleven in te gaan kan ik wel toegeven dat Bart vooral zijn pure de Ruijter choccoladehagelslag ernstig mist. Ik mis vooral Brinta, want van porridge oats maak je echt niet dezelfde pap… Toen ik het de eerste keer maakte zat de hele magnetron eronder! Verder was het voorraadje drop dat we uit Nederland mee hadden genomen al flink geslonken, dus ook dat was een welkome aanvulling. Salmiakdropjes smaken altijd goed, zelfs als je net aan een Engelsman hebt uitgelegd dat het snoepjes met 'sal ammoniac' zijn! 

Pakjes waren er deze week ook voor Bart, die jarig was. Ter ere van zijn verjaardag hebben we een grote steak gegeten bij een 'Angus Steakhouse,' waarvan er een heleboel zijn in Londen. Na deze verwennerij togen we naar St Martin-in-the-Fields, alwaar we luisterden naar de 5e Symfonie van Beethoven en nog enkele andere stukken. 

Op zondag werd er voor hem gezongen in de kerk en later heb ik het huis versierd met geleende slingers. Maandag heeft hij getrakteerd op kruidkoek (altijd een hit, alleen kunnen we hier geen donkerbruine basterdsuiker krijgen… Maar wat een feest; die maandag kregen we opnieuw een pakketje! Met bruine basterdsuiker!) en 's avonds, ja 's avonds zaten we weer gewoon aan de studie. Zoals het echte studenten betaamt!


(Mocht je nou ook een onbedwingbare neiging hebben om ons een pakketje te sturen, stuur het dan naar onze school, want het past niet in onze brievenbus!)

Tesco

Wie ons een beetje kennen zal het niet verbazen dat we onze burgerlijke trekjes meegenomen hebben naar Londen!


Door de week zijn we dus hele dagen op school, en op zaterdag hebben we twee andere projecten. Ten eerste: het huis schoonmaken. Aangezien ons huis hier een stuk kleiner is dan thuis, zijn we daar verbazingwekkend snel mee klaar. Dat geeft toch te denken... Het heeft ook zo z'n voordelen om wat kleiner te wonen. En zeker na de preek gisteren in Chapel (elke dinsdagmorgen) over 'greed' en 'consumerism'; we hebben weer wat om over na te denken!


Het andere project voor de zaterdag is: boodschappen doen. Bij de plaatselijke bakker halen we 2 of 3 broden voor in de vriezer en daarna fietsen we naar de Tesco. Vlakbij ons zit een winkelcentrumpje met wat kleinere winkels, maar voor de wekelijkse boodschappen gaan we naar de Tesco Extra. Dat is een superstore in Watford, een ruime 4 kilometer fietsen.


Met onze fietsen zijn we een opvallende verschijning, het lijkt wel alsof alle andere klanten met de auto komen. Er is dan ook een megagrote parkeerplaats, maar een eenvoudig fietsenrek ontbreekt. 


Eenmaal binnengekomen kijk je je ogen uit, zoveel paden, zoveel keus en zoveel verschillende artikelen als er zijn. Levensmiddelen natuurlijk, maar ook van alles voor persoonlijke verzorging, inrichting keuken, badkamer, elektronica en kleding (sloffen!). Het doet ons nog het meeste denken aan LeClerc in Frankrijk. 

Als we met het winkelwagentje door de paden struinen openbaart zich echter wel een verschil tussen ons beiden: Bart houdt van snel en efficiënt winkelen: boodschappenlijst op volgorde van de winkel en het liefst op een draf langs de schappen, en Ineke vindt het leuker om wat rond te neuzen tijdens het shoppen. Tot dusver heeft ons huwelijk het overleefd. Vooral omdat we onszelf nadien trakteren op een donut bij Krispy Kreme! (Die natuurlijk ook een filiaal heeft in onze mega-Tesco.)

Herfst

Uitzicht vanaf de gang van LST. Mooi hè!

Lessen en proefwerken

Per week hebben we beiden zo'n 15 uur les. De vakken variëren van 'Introductie Oude Testament' tot 'Gehoortraining' en 'Koor'. Bij sommige lessen zitten we met zo'n 100 man in een collegezaal, bij andere vakken zijn de groepen veel kleiner: 5 of 6 mensen.

Over het algemeen zijn de colleges zeer inspirerend. Zo krijgen we Nieuwe Testament van Conrad Gempf, een zeer bevlogen man waar je keer op keer bij aan de lippen hangt. Het doel van zijn lessen is ons niet zozeer heel veel feitjes te leren, maar veel meer een bepaalde manier van denken ('als je methode goed is dan vertrouw ik erop dat je bij het juiste antwoord uitkomt'). Nadat we eerst Galaten en 1 Korintiërs bestudeerd hebben, zijn we nu toe aan Filemon.

De koor 'lessen' zijn op een hele andere manier leuk. Alle muziekstudenten moeten er aan mee doen, dus we zitten met een mannetje of 50. In een duizelingwekkend tempo studeren we vierstemmige Black Gospel stukken in om te laten horen tijdens het jaarlijkse LST Christmas Event. Voor Bart is het wel eens leuk om niet te hoeven dirigeren en de manier waarop de docent de repetities leidt is erg leerzaam (waar let je op, hoe laat je mensen de juiste dingen zingen, etc.).

Aan het einde van het semester sluiten we elk vak af met een Essay: een 'opstel' van ±2000 woorden waarin je een bepaalde stelling verdedigt op basis van stapels literatuur die je ervoor moet doorwerken. Per vak hebben we een literatuurlijst met zo'n 6 tot 10 'core-readings' en dan nog minimaal 20 boeken/artikelen waar je toch in elk geval even aan gesnuffeld moet hebben. Veel van onze tijd besteden we dan ook in de Library: boeken zoeken, artikelen kopiëren en vooral heel veel lezen.

En dat lezen...., dat moeten we nu maar weer snel gaan doen....

South Oxhey

Jullie hebben al het nodige gezien van ons huis en van de school, nu iets over de wijk waar we wonen. 

Het heeft even geduurd voor we het doorhadden, maar 'South Oxhey' is eigenlijk een wijk van Watford (een plaatsje ten noorden van Londen). Het is vlak na de Tweede Wereldoorlog gebouwd om snel aan de woningnood tegemoet te kunnen komen. Daardoor heeft de wijk weinig 'karakter,' er staan veel soortgelijke huizen. Er zijn veel appartementencomplexen of flats en verder: rijtjeshuizen. Eigenlijk net een soort Vinex-wijk:)

Er is een winkelcentrumpje met een paar supermarktjes en wat Blokker-achtige winkels, ook is er een postkantoor. Vlakbij is een station van de London Overground, maar dat station gebruiken we meestal niet, omdat het op een onhandige manier aan het metrosysteem verbonden is. Als we fietsen naar het metrostation in Northwood, zijn we beter uit. Ook zijn er een paar parken vlakbij, in een ervan heeft Bart zo'n 15 jaar geleden een ongelukje gehad met een golfclub (voor wie de foto's hebben gezien…).


We hebben de indruk dat er in de wijk relatief veel mensen wonen met problemen op het gebied van werk, gezin of financiën. De kerk waar we ons bij gaan aansluiten (South Oxhey Baptist Church) heeft een sterke verbondenheid met de gemeenschap. Daar hopen we veel van te leren.


Hetgeen waar South Oxhey verder nog om bekend staat is het South Oxhey Community Choir. Kennelijk is er een tv-serie op de BBC waarbij ene Gareth Malone een uitdaging aangaat rondom het thema 'koor.' In 2009 heeft hij in dat kader het South Oxhey Community and Youth Choir opgezet. Het schijnt een groot succes te zijn geweest. Ik ga zeker een keer bij een repetitie kijken!

Een gemiddelde schooldag

Dus hoe ziet een gemiddelde schooldag voor ons eruit? Rond half negen springen we op de fiets en ploegen we de heuvels over naar school. Na een kwartiertje zijn we er. De vroegste lessen beginnen om negen uur. Wij zeuren wel een beetje over de hoge heuvel, maar uiteindelijk hebben wij maar een korte reistijd. Veel van onze medestudenten doen er een uur of langer over om op school te komen.


Na twee lessen (of twee uur in de bieb:) hebben we 'coffee,' iedereen komt naar de dining hall voor koffie of thee. Meestal zijn er dan ook wat mededelingen. Na nog een les is het tijd voor de lunchbreak.

Lunch staat voor een warme maaltijd die op school voor ons bereid wordt. Het is een hele belevenis om allerlei Engelse gerechten voorgeschoteld te krijgen. Wat te denken van 'Steak and Kidney Pie', 'Beef goulash with potatoes and green beans', 'Roast chicken with roasted potatoes, parsnips and carrots' en desserts: 'Eton Mess' 'Lemon meringue pie' 'Orange cheesecake' en... 'Toffee pudding.' De toetjes zijn heerlijk, de hoeveelheden van het hoofdgerecht vaak wel wat te klein voor Bart...

Op dinsdagmorgen hebben we met de hele school 'Chapel.' Dat is een soort kerkdienst, waarin we veel zingen tot eer van God, naar een inspirerend verhaal luisteren en samen bidden. Gisteren mochten Bart en ik het gebed leiden, en we hebben dat in de vorm van 'Dynamic Prayer' gedaan, waarbij de ene helft van de groep zingt en de andere helft hardop bidt. Daar kwamen veel enthousiaste reacties op.


Na de lunch hebben we opnieuw lessen, tot uiterlijk net over half zes. Als we geen les hebben zitten we in de bieb te werken, of studeren piano. Tussen vijf en zes pakken we ons boeltje weer bijeen en fietsen we terug naar ons huisje in South Oxhey.


(Laatste foto is toen de schoolfoto werd genomen)

Fietsen

Als echte Nederlanders hebben we onze fietsen meegenomen en verplaatsen we ons daar zoveel mogelijk op. Gezond en goedkoop.


Engelsen zijn echter niet zo erg gewend aan fietsen. Dus is er bij ons in de buurt maar 1 echt fietspad (gelukkig gaat dat wel helemaal naar de grote supermarkt waar we een keer per week boodschappen doen). Verder moet je dus gewoon op de weg fietsen. En niet te vergeten: links!!!
Op zich gaat dat wel goed, maar in de spits moeten we soms voorzichtig tussen de auto's door navigeren. Als het donker is, of het regent, wapenen we ons met extra's lichtjes en een veiligheidshesje.

Een ander aspect aan het fietsen in onze buurt zijn de heuvels. Van ons huis naar school is het ruim 4 kilometer fietsen, maar het gaat letterlijk op en neer. Op de heenweg zit er in de eerste 900 meter een flinke klim, op de terugweg komt er een na zo'n 1500 meter. De eerste dagen kwam ik bijna niet boven, nu gaat het al iets beter. Maar aan het eind van de klim haal ik maximaal 8km/uur. Dus kan je bijna net zo goed lopen. Gemiddelde snelheid over dit stukje: 15km/uur:)


Na een steile helling is het tijd voor de afdaling. Die gaat geregeld gepaard met snelheden rond de 35km/uur (en dan remmen we nog!). Op de eerste dag ging ik wel erg hard (zie foto); zo hard heb ik niet meer gedurfd.


In ieder geval is de omgeving prachtig en genieten we van de herfstkleuren. De afgelopen dagen was het weer 'zacht', heerlijk. Verder hebben we hier, zoals het Engeland betaamt, veel regen. Meestal is het 'just a drizzle', maar je kunt er erg nat van worden!

London School of Theology

 De school waar we de komende maanden student zijn heet London School of Theology (LST). We gaan Theology, Music & Worship studeren. 

Na een paar introductiedagen (waar zit wat, hoe werkt alles in de bieb, 'walk thru the bible' in 5 uur, wie zijn de docenten, IT-talk, principal's adres etc) zijn we nu met de lessen begonnen. Maandag en dinsdag zijn onze 'theologie'-dagen, op woensdag en donderdag hebben we vooral lessen die met muziek te maken hebben. 

Gisteren had ik bijvoorbeeld 'Music Ministry & Worship Leading', Applied Music Skills (Rehearsal), Composition & Arranging en m'n eerste pianoles. Tot dusver prikkelt het m'n creativiteit enorm! 

Bart heeft een paar eerstejaars vakken omgeruild voor ouderejaars vakken (hij is nou eenmaal al erg goed :)  en vindt daarin ook z'n draai. Hij heeft bijvoorbeeld: Integrating Theology, Arts & Worship en Understanding Music.

Volgende week krijgen we vakken als Old testament Survey, New Testament Survey, Theology of Worship en Life, Ministry & Mission. Op woensdag nog meer Applied Music Skills (Aural, Keyboard).

De docenten zijn allemaal erg aardig en benaderbaar en zitten bij ons aan tafel in de dining hall, waar we elke dag samen lunchen (daarover later meer :) De studenten vormen een heel gemêleerde groep: fulltimers, parttimers, een grote groep 'net-van-school', maar ook best wat ouderen die op latere leeftijd nog een studie gaan doen of voor een kortere tijd komen zoals wij. 

Soms is het pittig om het Engels te volgen, maar meestal gaat dat heel aardig. Maar wat betekent 'indigenous'? Of wat is 'pulse'? Iemand gehoord van 'quavers'? En 'tessitura'? We leren een heleboel!