South Oxhey Baptist Church

Vanaf het moment dat we verhuisden zijn op zoek gegaan naar een kerk, een tijdelijk geestelijk thuis. We hebben een er een aantal bezocht, zoals St. Andrew's Chorleywood, Soul Survivor Watford, Holy Trinity Brompton in Central London en een Anglicaanse kerk in Northwood. Overal werden we van harte welkom geheten, een warme ontvangst! Maar toen moesten we kiezen… Omdat we aangewezen zijn op onze fiets of het openbaar vervoer werd onze keuze wel een beetje beperkt! Uiteindelijk zijn we bij de plaatselijke baptistengemeente uitgekomen, op 8 minuten lopen van ons huis. Heel prettig om bij een lokale geloofsgemeenschap aan te haken zodat je elkaar ook los van de zondagse bijeenkomsten kunt tegenkomen en zo nodig kunt bijstaan.



Nou, dat bijstaan, daar zijn ze goed in in de South Oxhey Baptist Church. Via Barts ouders zijn we in contact gekomen met Els, die ook in South Oxhey woont. Zij heeft al voor onze komst enorm hard voor ons geploeterd. Het is haar gelukt een huis voor ons te vinden en toen het huis ongemeubileerd bleek heeft ze iedereen die ze kende gemobiliseerd om gezamenlijk ons huis in te richten. Zo hebben wij nu een compleet bij elkaar geleend huishouden! We dachten dat Els 'one of a kind' was, en dat is ze natuurlijk ook (!), maar de andere gemeenteleden zijn minstens net zo hartelijk! Vanaf het eerste moment dat we er een dienst bijwoonden, bleek duidelijk dat de gemeente een groot hart heeft voor de buurt en ook voor bezoekers. Een van hun doelen is om verwelkomend te zijn. Wij vinden dat ze dat al heel erg zijn, maar toch wordt er nog geregeld aan herinnerd, bijvoorbeeld door te vragen de voorste rijen van de zaal eerst te vullen, zodat nieuwe mensen een beetje veilig achteraan kunnen gaan zitten.

Ze hebben, ook al is het een wat kleinere gemeente met ongeveer 70 leden, veel activiteiten, en vaak gericht op mensen die niet elke zondag naar de kerk gaan. Zo was er een Quiz-night, een avond met een talentenjacht en een 'line-dance' avond (die hebben wij overgeslagen :-). 


Zo'n beetje vanaf het begin zijn we gevraagd te helpen bij de muziek in de kerk. We bouwen leuke contacten met de muzikanten op. Bart heeft een keer een 'guitar-night' gehouden en Ineke heeft met een paar tieners die viool en klarinet spelen tweede stemmen geschreven (bijvoorbeeld voor de Carols by Candlelight service - donkere foto). Verder staan we 1x per 2-3 weken op het rooster. Dus we vervelen ons niet en leren snel veel mensen kennen.

Douwe en Tineke op bezoek!

Van maandag tot en met donderdag zijn Barts ouders ons komen opzoeken. Het was erg leuk om hen onze leefomgeving te kunnen laten zien. Zo hebben we ze op onze school rondgeleid, zijn ze een paar keer bij ons komen eten en logeerden ze bij een B&B in Northwood (tot volle tevredenheid gelukkig!), vlakbij de metro en vlakbij onze school.



Maandagavond was het tijd voor een verlate Sinterklaas. Hoewel wij de kerstboom al hebben staan, rook het huis naar zelf afgebakken gevulde speculaastaart! Verder hadden we pepernoten, kruidnoten, chocoladekruidnoten, taaitaai en chocoladeletters in overvloed. Zelfs nu nog een heel voorraadje. Een gezellig avondje met gedichten, cadeautjes en lekkernijen. Vooral de ballade op het boterbakje was een hit.

Op dinsdag zijn we Londen in gegaan. Rond geslenterd op Trafalgar Square, Covent Garden en Oxford Street. Na een hapje eten hebben we nog wat carols beluisterd op Trafalgar Square, onder de grote kerstboom die elk jaar door Noorwegen wordt geschonken als dank voor de hulp in de Tweede Wereldoorlog!


En toen was het tijd voor… Les Miserables! Een prachtige musical, mooi verhaal, spectaculaire scènes. Musicals in Londen: echt een aanrader!

Op donderdag zijn ze weer naar huis gegaan en inmiddels veilig aangekomen. De terugreis zullen ze zich denk ik nog lang herinneren… 

Buren

Op de dag dat we verhuisden liep er een buurman langs die z'n honden uitliet. Hij begroette ons vriendelijk en maakte een praatje. Dit klinkt als een onopvallende gebeurtenis, maar het zou het begin zijn van een leuk contact.


Enkele dagen later waren we op school voor de introductieweek. Wie schetst mijn verbazing als ik daar mijn buurman zie lopen! Blijkt hij Theology & Counseling te studeren! Dat was wel heel toevallig.

We spraken af elkaar een keer 'over coffee' te ontmoeten, een vrij algemene afspraak waar, als we anderen moeten geloven, niet altijd een vervolg op komt. Maar eind oktober hebben we een keer bij hen gegeten en dat was verrassend gezellig. Een paar weken later zijn ze bij ons geweest. Hebben we boerenkool met worst voor ze gekookt. Vonden ze nog lekker ook. 

Natuurlijk hebben we wat nationale gewoontes uitgewisseld. Dat was een kleurrijk gesprek. Zij: Amerikaanse, hij: Engelsman en wij: Nederlanders. Gisteren hebben ze ons voor 'Sinterklaas' meegenomen naar St. Albans, een plaatsje in de buurt, zodat onze 'Nederlandse Kerst' niet onopgemerkt voorbij zou gaan.